загарадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загараджу́ся |
загаро́дзімся |
| 2-я ас. |
загаро́дзішся |
загаро́дзіцеся |
| 3-я ас. |
загаро́дзіцца |
загаро́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
загарадзі́ўся |
загарадзі́ліся |
| ж. |
загарадзі́лася |
| н. |
загарадзі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
загарадзі́ся |
загарадзі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
загарадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загарадзі́цца сов., в разн. знач. загороди́ться; (закрыться — ещё) заслони́ться;
з. пло́там — загороди́ться забо́ром;
з. руко́й ад со́нца — загороди́ться (заслони́ться) руко́й от со́лнца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загарадзі́цца, ‑раджуся, ‑родзішся, ‑родзіцца; зак.
Адгарадзіць, адмежаваць сябе чым‑н.; абнесці сядзібу агароджай. Загарадзіцца плотам. // Засланіцца чым‑н. ад каго‑, чаго‑н.; адгарадзіцца. Айцец Сабольскі перапыніў Леаніда, працягнуў руку, загарадзіўся далонню, пасля сагнуўся, апусціў галаву. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.
Зрабіць агароджу, плот, абнесці якой-н. перашкодай.
З. плот.
З. уваход.
З. сабой каго-н.
|| незак. загаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. загарадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; незак. загаро́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загороди́ться загарадзі́цца, мног. пазагаро́джвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазагаро́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Загарадзіцца — пра ўсіх, многіх. Пазагароджвацца частаколам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загаро́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да загарадзіцца.
2. Зал. да загароджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захілі́цца, ‑хілюся, ‑хілішся, ‑хіліцца; зак.
Засланіцца, загарадзіцца чым‑н. Пішчыкаў, жмурачыся ад сонца, насунуў фуражку, захіліўся казырком, як стрэшкай. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загаро́джвацца несов.
1. в разн. знач. загора́живаться; (закрываться — ещё) заслоня́ться; см. загарадзі́цца;
2. страд. загора́живаться; заслоня́ться; огражда́ться; загражда́ться, прегражда́ться; см. загаро́джваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкры́цца, ‑крыюся, ‑крыешся, ‑крыецца; зак.
1. Накрыцца, пакрыцца чым‑н. Васіль Сымонавіч прачытаў інфармацыю «З залы суда», пацікавіўся прагнозам надвор’я і ўжо збіраўся, як заўсёды, прыкрыцца газетаю і падрамаць з гадзінку. Арабей. Ліда ляжала на пасцелі, прыкрыўшыся да пояса лёгкаю дзяружкаю. Колас. Калгасны вартаўнік Максім, які сачыў за ўсім гэтым, лёг на посцілку, зверху прыкрыўся. Сабаленка. // Разм. Апрануцца збольшага. [Даміра:] — Бачыш, дзеўкі ў шаўках сядзяць. А пасля вайны прыкрыцца не было чым. Асіпенка. Не меў ён [Музыка] ні двара, Ні гароду; Толькі сярмяжку старую, — Прыкрыцца калі ў непагоду, — І жалейку жывую. Танк.
2. Засланіцца, загарадзіцца чым‑н. Увішны вадзіцель дае поўны ход назад, скіроўвае ўбок, пад мост, каб прыкрыцца ад агню. Гурскі. Насустрач выбеглі кіпарысы: «Ад нашага сонца, таварыш, прыкрыйся». Панчанка.
3. перан. Схаваць, замаскіраваць свае дзеянні, намеры. А я — паехаў, кінуў сябра, выкруціўся ад свайго дзяжурства, прымусіў Казіміра пайсці на варту, хоць чарга была мая. І чым прыкрыўся! Вельмі, маўляў, трэба пабачыць Валю, памагчы, пагаварыць з ёю. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)