загарава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загару́ю загару́ем
2-я ас. загару́еш загару́еце
3-я ас. загару́е загару́юць
Прошлы час
м. загарава́ў загарава́лі
ж. загарава́ла
н. загарава́ла
Загадны лад
2-я ас. загару́й загару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час загарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загарава́ць сов.

1. загорева́ть;

2. разг. нажи́ть (с трудом);

сяк-так каро́ўку ~ва́лі — ко́е-как коровёнку на́жили

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарава́ць 1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Нажыць, здабыць цяжкай працай. Загараваць кавалак хлеба.

загарава́ць 2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Пачаць гараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстро́іцца, -ро́юся, -ро́ішся, -ро́іцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць правільнасць пастраення, стаць беспарадкавым.

Калона вучняў расстроілася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць свой строй, лад (пра музычныя інструменты).

Цымбалы расстроіліся.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці ў заняпад.

Гаспадарка расстроілася.

4. Прыйсці ў ненармальны, хваравіты стан.

Здароўе расстроілася.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Не адбыцца па якой-н. прычыне.

Вяселле расстроілася.

6. Засмуціцца, моцна загараваць.

Р. з-за сына.

|| незак. расстро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)