загарава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загару́ю |
загару́ем |
| 2-я ас. |
загару́еш |
загару́еце |
| 3-я ас. |
загару́е |
загару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загарава́ў |
загарава́лі |
| ж. |
загарава́ла |
| н. |
загарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загару́й |
загару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загарава́ць сов.
1. загорева́ть;
2. разг. нажи́ть (с трудом);
сяк-так каро́ўку ~ва́лі — ко́е-как коровёнку на́жили
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загарава́ць 1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Разм. Нажыць, здабыць цяжкай працай. Загараваць кавалак хлеба.
загарава́ць 2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
Пачаць гараваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расстро́іцца, -ро́юся, -ро́ішся, -ро́іцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць правільнасць пастраення, стаць беспарадкавым.
Калона вучняў расстроілася.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць свой строй, лад (пра музычныя інструменты).
Цымбалы расстроіліся.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці ў заняпад.
Гаспадарка расстроілася.
4. Прыйсці ў ненармальны, хваравіты стан.
Здароўе расстроілася.
5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Не адбыцца па якой-н. прычыне.
Вяселле расстроілася.
6. Засмуціцца, моцна загараваць.
Р. з-за сына.
|| незак. расстро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)