заві́ць, заўю́, заўе́ш, заўе́; заўём, заўяце́, заўю́ць; завіў, -віла́, -ло́; заві́; завіты; зак., што.

Зрабіць хвалістым, кучаравым або заплесці.

З. валасы.

|| незак. завіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і завіва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўю́ заўё́м
2-я ас. заўе́ш заўяце́
3-я ас. заўе́ заўю́ць
Прошлы час
м. заві́ў завілі́
ж. завіла́
н. завіло́
Загадны лад
2-я ас. заві́ заві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заві́ць сов. зави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заві́ць, заўю, заўеш, заўе; пр. завіў, ‑віла, ‑ло; заг. заві; зак., што.

Зрабіць хвалістым, кучаравым; закруціць. Завіць валасы. // Заплесці. Завіць касу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіва́ць гл. завіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заві́ты завито́й; см. заві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завіва́ць несов. завива́ть; см. заві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заві́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -вівак, ж.

1. гл. завіць.

2. Прычоска з завітымі валасамі.

Кароткая з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завіваць — завіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)