заві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўю́ заўё́м
2-я ас. заўе́ш заўяце́
3-я ас. заўе́ заўю́ць
Прошлы час
м. заві́ў завілі́
ж. завіла́
н. завіло́
Загадны лад
2-я ас. заві́ заві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)