заві́лісты, -ая, -ае.

З завілінамі, звілісты.

Завілістая дарога.

|| наз. заві́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заві́лісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заві́лісты заві́лістая заві́лістае заві́лістыя
Р. заві́лістага заві́лістай
заві́лістае		 заві́лістага заві́лістых
Д. заві́лістаму заві́лістай заві́лістаму заві́лістым
В. заві́лісты (неадуш.)
заві́лістага (адуш.)		 заві́лістую заві́лістае заві́лістыя (неадуш.)
заві́лістых (адуш.)
Т. заві́лістым заві́лістай
заві́лістаю		 заві́лістым заві́лістымі
М. заві́лістым заві́лістай заві́лістым заві́лістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заві́лісты изви́листый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заві́лісты, ‑ая, ‑ае.

З завілінамі; звілісты. [Дзяўчаты] хутка пасоўваліся па баразёнках, завіхаючыся з капаніцамі і выбіраючы рукамі свірэпку, пырнік, завілістую бярозку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́лы обл., см. заві́лісты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вілявы ’завілісты, пакручасты, пятляючы’ (КТС) — прыметнікавае ўтварэнне ад віляць (гл.). Параўн. рус. валаг., арханг. виля́вый ’завілісты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

изви́листый зві́лісты, заві́лісты; пакруча́сты; (волнистый) хва́лісты;

изви́листая полоса́ (ли́ния) хва́лістая пало́са (лі́нія).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вілава́ты ’вілападобны, раздвоены’ (БРС, КТС, Федар., 6); ’завілісты, пакручасты’ (Гарэц.). Укр. вілова́тий ’вілаваты’, рус. паўн., смал. вилова́тый ’раздвоены, вілападобны’, ст.-рус. виловатый ’завілісты’ (1556 г.). Прыметнік, утвораны пры дапамозе суф. ‑ov‑atъ. Да ві́лы (гл.). У заходніх і паўднёвых слав. мовах гэта лексема мае суф. ‑ov‑it‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вілясты ’пакручасты, завілісты, пятляючы’ (КТС). Утвораны ад дзеяслова віля́ць (гл.) і суф. ‑яст‑ы, характарызуецца дзеяннем, абазначаным утвараючай асновай. Рус. вилястый ’нешаткаваная капуста’; ’цэлым качаном’ паходзіць ад вило́й ’звілісты, закруглены’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

звілісты, завілісты, павілясты, завілы, вілясты, віхлясты, пакручасты, выкручасты, выгінасты, віты, крывы, зігзагападобны; вілаваты, завілаваты, завітасты, выхілясты, крывулясты, загіністы (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)