за́втра
1. нареч. за́ўтра;
2. сущ. за́ўтра, род. заўтра́га, дат. за́ўтраму;
до за́втра да за́ўтрага, да за́ўтра;
◊
не ны́нче — за́втра не сёння — за́ўтра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
за́ўтра
1. нареч. за́втра;
2. в знач. сущ., нескл., ср. за́втра;
пачака́ць да з. — подожда́ть до за́втра;
◊ не сёння, дык з.; не сяго́ння — з. — не сего́дня — за́втра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
За́ўтра, за́ўтрае ’ў наступны дзень’. Рус. за́втра, дыял. за́втро, за́втре, за́втрее, за́втрие, укр. за́втра ’тс’ в.-луж. zajutřa ’раніцой’, н.-луж. zajtša, zajtšo ’раніцой; заўтра’, палаб. zojautră/zojaitră, jautră ’тс’, чэш. zítra, zejtra, славац. zajtra, славен. zájtra, серб.-харв. за̀јутарје ’тс’ макед. заутре ’паслязаўтра’. Ст.-слав. заоутра ’заўтра’. Ст.-рус. заутра, завтра, заутра ’заўтра, з раніцы’ (XIV ст.). Прасл. za + р. скл. utro: zautra ці utrije (< utr + ‑ij‑e): zautrija з пэўнымі фанетычнымі зменамі (u > ў) і кантамінацыяй абедзвюх форм у заўтрае. Праабражэнскі, 1, 240; Фасмер, 2, 73; Шанскі, 2, З, 21–22; Махэк₂, 707; Булахоўскі, Вибр. пр., 3, 393. Прасл. utro, jutro ’раніца’ не мае агульнапрынятай дакладнай этымалогіі (параўноўваюць з літ. aušrà ’зара’ і з шэрагам інш. і.-е. слоў, аднак недастаткова абгрунтавана). Гл. Фасмер, 4, 176.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ны́нче нареч., разг. цяпе́р; (сегодня) сяго́ння, сёння;
ны́нче у́тром сяго́ння (сёння) ра́ніцай;
◊
не ны́нче за́втра не сёння за́ўтра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сего́дня
1. нареч. сёння, сяго́ння;
сего́дня у́тром сёння (сяго́ння) ра́ніцай;
2. в знач. сущ. сёння, сяго́ння;
◊
не сего́дня-за́втра не сёння-за́ўтра, не сяго́ння-за́ўтра;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засяда́ць I несов. (обсуждать) заседа́ть;
камі́сія бу́дзе з. за́ўтра — коми́ссия бу́дет заседа́ть за́втра
засяда́ць II несов. (в чём-л. тесном, вязком) заседа́ть, застрева́ть, завяза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ру́шыць сов. (о начале движения) дви́нуться, тро́нуться; (направить — ещё) устреми́ться;
за́ўтра або́з р. у даро́гу — за́втра обо́з дви́нется (тро́нется) в путь;
◊ не руш! — не тронь!, не тро́гай!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наказа́ць сов.
1. (поручить сказать) переда́ть;
брат ~за́ў, што за́ўтра прые́дзе — брат переда́л, что за́втра прие́дет;
2. (дать наказ) наказа́ть; веле́ть;
3. разг. наговори́ть, насказа́ть;
~за́лі мно́га наві́н — наговори́ли (насказа́ли) мно́го новосте́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
меркава́цца несов.
1. (чаще в безл. форме) предполага́ться, име́ться в виду́;
сход мярку́ецца перане́сці на за́ўтра — собра́ние предполага́ется (име́ется в виду́) перенести́ на за́втра;
2. (жить в согласии) мири́ться;
так-сяк мярку́юцца — ко́е-как ми́рятся;
3. сове́товаться, догова́риваться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расположе́ниеII ср.
1. (симпатия) прыхі́льнасць, -ці ж.;
2. (настроение) жада́нне, -ння ср., настро́й, -ро́ю м., ахво́та, -ты ж.;
у меня́ нет расположе́ния е́хать за́втра у мяне́ няма́ жада́ння (настро́ю, ахво́ты) е́хаць за́ўтра;
3. (наклонность, восприимчивость) схі́льнасць, -ці ж.;
расположе́ние к боле́зням схі́льнасць да хваро́б;
◊
расположе́ние ду́ха настро́й; гумо́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)