за́ўтра

1. нареч. за́втра;

2. в знач. сущ., нескл., ср. за́втра;

пачака́ць да з. — подожда́ть до за́втра;

◊ не сёння, дык з.; не сяго́ння — з. — не сего́дня — за́втра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)