завезти́ сов. заве́зці, мног. пазаво́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаво́зіць сов. (о многих, о многом)

1. (доставить куда-л.) завезти́, отвезти́;

2. (за что-л.) завезти́;

3. (отправить куда-л. далеко) завезти́, увезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́зці сов.

1. (доставить куда-л.) завезти́, отвезти́; (отправить куда-л. далеко — ещё) увезти́;

з. на рабо́тузавезти́ (отвезти́) на рабо́ту;

куды́ вы яго́ ~злі? — куда́ вы его́ завезли́ (увезли́)?;

2. торг. (привезти) завезти́; забро́сить;

з. тава́рзавезти́ (забро́сить) това́р;

3. (за что-л.) завезти́;

з. воз за ву́гал до́мазавезти́ воз за у́гол до́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замча́ць сов. ми́гом доста́вить, бы́стро завезти́ (занести́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забро́сить сов.

1. закі́нуць, мног. пазакіда́ць, пазакі́дваць;

2. (оставить без внимания) акі́нуць, закі́нуць; занядба́ць;

3. (завезти, доставить) разг. закі́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увезти́ сов.

1. паве́зці; (вывезти) вы́везці, мног. павыво́зіць; (отвезти) адве́зці, мног. паадво́зіць; (завезти) заве́зці, мног. пазаво́зіць;

2. (похитить) укра́сці; (свезти) зве́зці, мног. пазво́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́нуць сов.

1. (бросить куда-л. далеко или за что) забро́сить, заки́нуть; зашвырну́ть;

з. бог ве́дае куды́ — забро́сить бог зна́ет куда́;

дзе́ці ~нулі мяч за куст — де́ти забро́сили (заки́нули, зашвырну́ли) мяч за куст;

2. затеря́ть;

3. (придать другое положение) заки́нуть; (голову — ещё) запроки́нуть;

з. вінто́ўку за спі́ну — заки́нуть винто́вку за́ спину;

з. ру́кі наза́д — заки́нуть ру́ки наза́д;

4. (оставить без внимания) забро́сить, позабро́сить;

яна́ зусі́м ~нула сваі́х дзяце́й — она́ совсе́м забро́сила (позабро́сила) свои́х дете́й;

5. разг. (завезти, доставить куда-л.) забро́сить;

з. тава́р — забро́сить това́р;

з. разве́дчыка ў тыл во́рага — забро́сить разве́дчика в тыл врага́;

6. сде́лать упрёк;

з. ву́ду — заки́нуть у́дочку;

з. і́скру (у душу́) — зарони́ть и́скру (в ду́шу);

з. сло́ва (сло́ўца) — замо́лвить сло́во (слове́чко)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)