зава́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зава́лены зава́леная зава́ленае зава́леныя
Р. зава́ленага зава́ленай
зава́ленае		 зава́ленага зава́леных
Д. зава́ленаму зава́ленай зава́ленаму зава́леным
В. зава́лены (неадуш.)
зава́ленага (адуш.)		 зава́леную зава́ленае зава́леныя (неадуш.)
зава́леных (адуш.)
Т. зава́леным зава́ленай
зава́ленаю		 зава́леным зава́ленымі
М. зава́леным зава́ленай зава́леным зава́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зава́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зава́лены зава́леная зава́ленае зава́леныя
Р. зава́ленага зава́ленай
зава́ленае		 зава́ленага зава́леных
Д. зава́ленаму зава́ленай зава́ленаму зава́леным
В. зава́лены (неадуш.)
зава́ленага (адуш.)		 зава́леную зава́ленае зава́леныя (неадуш.)
зава́леных (адуш.)
Т. зава́леным зава́ленай
зава́ленаю		 зава́леным зава́ленымі
М. зава́леным зава́ленай зава́леным зава́леных

Кароткая форма: зава́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зава́лены

1. в разн. знач. зава́ленный;

2. за́пертый;

3. разг. зава́ленный;

4. зало́женный;

1-4 см. завалі́ць 1-4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захла́млены, -ая, -ае.

Застаўлены, завалены хламам, непатрэбнымі рэчамі і пад.

З. калідор.

|| наз. захла́мленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўзава́лены, ‑ая, ‑ае.

Напалавіну завалены, амаль завалены. Напаўзавалены бліндаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́ленный

1. зава́лены;

2. ува́лены; см. ува́ливать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захла́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад захламіць.

2. у знач. прым. Засмечаны, завалены хламам. Работы ў другім корпусе было шмат. Шаснаццаць абадраных пакояў, восем паўразбітых грубак, даўжэзны захламлены калідор. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брашу́ра, ‑ы, ж.

Неперыядычнае выданне ў выглядзе некалькіх збрашураваных лістоў друкаванага матэрыялу аб’ёмам звыш чатырох, але не больш чым 48 старонак, як правіла, у вокладцы. Стол увесь час быў завалены разгорнутымі кнігамі, брашурамі, даведнікамі і сшыткамі. Дуброўскі.

[Фр. brochure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навазі́цца, ‑важуся, ‑возішся, ‑возіцца; зак.

Разм.

1. Тое, што і навазіць (у 1 знач.). [Насця:] — Прасіла ж цябе прывезці смалякоў. У людзей дрывотні завалены карчамі, а ў нас ні трэскі.. [Цімох:] — Хіба табе навозішся?.. Цягаеш, цягаеш, і ўсё як у прорву... Навуменка.

2. Уволю наездзіцца, накатацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)