заахво́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заахво́чваю заахво́чваем
2-я ас. заахво́чваеш заахво́чваеце
3-я ас. заахво́чвае заахво́чваюць
Прошлы час
м. заахво́чваў заахво́чвалі
ж. заахво́чвала
н. заахво́чвала
Загадны лад
2-я ас. заахво́чвай заахво́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заахво́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заахво́чваць несов.

1. (да чаго) увлека́ть (чем); пристраща́ть, приохо́чивать (к чему);

2. поощря́ть;

3. (да чаго и с инф.) заинтересо́вывать (чем); побужда́ть (к чему); соблазня́ть (на что);

1-3 см. заахво́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заахво́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заахвоціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заахво́ціць, -во́чу, -во́ціш, -во́ціць; -во́чаны; зак., каго (што).

Выклікаць ахвоту да чаго-н., жаданне займацца чым-н.

З. да вучобы.

|| незак. заахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заахво́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приохо́чивать несов. прыахво́чваць, заахво́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заахво́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заахвоціцца.

2. Зал. да заахвочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раззадо́ривать несов., разг. заахво́чваць, разахво́чваць; (разжигать, обострять) распа́льваць, раздражня́ць; см. раззадо́рить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заахво́чванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заахвочваць.

2. Тое, што заахвочвае каго‑н. да чаго‑н.; пахвала, узнагарода. Гэтымі днямі камандзір аб’явіў [Алегу Сіроціну] падзяку. Гэта дваццаць чацвёртае заахвочванне стараннага воіна. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побужда́ть несов. (заставлять) прымуша́ць; (вызывать желание) падахво́чваць, заахво́чваць; (склонять к чему-л.) схіля́ць; (стимулировать) стымулява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заахво́чванне ср.

1. приохо́чивание;

2. поощре́ние;

1, 2 см. заахво́чваць 1, 2;

3. поощре́ние;

матэрыя́льнае з. — материа́льное поощре́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)