жы́тнік
‘хлеб з жытняй мукі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жы́тнік |
жы́тнікі |
| Р. |
жы́тніка |
жы́тнікаў |
| Д. |
жы́тніку |
жы́тнікам |
| В. |
жы́тнік |
жы́тнікі |
| Т. |
жы́тнікам |
жы́тнікамі |
| М. |
жы́тніку |
жы́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жы́тнік м., обл. (хлеб) жи́тник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жы́тнік, ‑у, м.
Абл. Хлеб, прыгатаваны з жытняй мукі. Наўрад ці ёсць што на свеце смачнейшае за свежы жытнік! Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жи́тник (хлеб) обл. жы́тнік, -ка м., аржаны́ хлеб.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)