жы́тнік
‘хлеб з жытняй мукі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
жы́тнік | жы́тнікі | |
жы́тніка | жы́тнікаў | |
жы́тніку | жы́тнікам | |
жы́тнік | жы́тнікі | |
жы́тнікам | жы́тнікамі | |
жы́тніку | жы́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)