Verbum

жылпло́шча, -ы, ж.

Жылая плошча, памяшканне для жылля.

Рост жылплошчы ў пасёлку.

бяздо́мны, -ая, -ае.

Які не мае жылля, прытулку.

|| наз. бяздо́мнасць, -і, ж.

са́кля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Назва жылля каўказскіх горцаў.

Стаяла с. пад гарою.

нежылы́, -а́я, -о́е.

Такі, у якім не жывуць, не прыстасаваны для жылля.

Нежылыя пакоі.

бяздо́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м. (разм.).

Той, хто не мае свайго жылля і сям’і.

жылы́, -а́я, -о́е.

1. Прызначаны для жылля.

Жылыя будынкі.

Будаўніцтва жылых дамоў.

2. Заняты пад жыллё.

Жылое памяшканне.

уту́льнасць, -і, ж.

1. гл. утульны.

2. Выгода, прыемная ўпарадкаванасць быту, жылля.

Стварыць у. у доме.

Хатняя ў.

неабжы́ты, -ая, -ае.

Такі, у якім яшчэ мала жылі; неасвоены для жылля.

Неабжытая кватэра.

|| наз. неабжы́тасць, -і, ж.