жыгу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыгу́чы жыгу́чая жыгу́чае жыгу́чыя
Р. жыгу́чага жыгу́чай
жыгу́чае		 жыгу́чага жыгу́чых
Д. жыгу́чаму жыгу́чай жыгу́чаму жыгу́чым
В. жыгу́чы (неадуш.)
жыгу́чага (адуш.)		 жыгу́чую жыгу́чае жыгу́чыя (неадуш.)
жыгу́чых (адуш.)
Т. жыгу́чым жыгу́чай
жыгу́чаю		 жыгу́чым жыгу́чымі
М. жыгу́чым жыгу́чай жыгу́чым жыгу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жыгу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыгу́чы жыгу́чая жыгу́чае жыгу́чыя
Р. жыгу́чага жыгу́чай
жыгу́чае		 жыгу́чага жыгу́чых
Д. жыгу́чаму жыгу́чай жыгу́чаму жыгу́чым
В. жыгу́чы (неадуш.)
жыгу́чага (адуш.)		 жыгу́чую жыгу́чае жыгу́чыя (неадуш.)
жыгу́чых (адуш.)
Т. жыгу́чым жыгу́чай
жыгу́чаю		 жыгу́чым жыгу́чымі
М. жыгу́чым жыгу́чай жыгу́чым жыгу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стрека́тельный биол. жыгу́чы;

стрека́тельные о́рганы жыгу́чыя о́рганы;

стрека́тельные кле́тки жыгу́чыя кле́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыгу́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Колючы, пякучы (пра клеткі — органы абароны і нападу кішачнаполасцевых жывёл). Жыгучыя клеткі.

2. Разм. Пякучы. Жыгучая крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)