жыгучыя - Пошук

жыгучыя

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жыгучыя клеткі

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жыгу́чы

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жыгу́чы

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стрека́тельный биол. жыгу́чы;

стрека́тельные о́рганы жыгу́чыя о́рганы;

стрека́тельные кле́тки жыгу́чыя кле́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыгу́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Колючы, пякучы (пра клеткі — органы абароны і нападу кішачнаполасцевых жывёл). Жыгучыя клеткі.

2. Разм. Пякучы. Жыгучая крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пенетра́нты

(ад лац. penetrare = пранікаць)

спецыялізаваныя жыгучыя клеткі кішачнаполасцевых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

глюціна́нты

(лац. glutinantes — якія склейваюць)

спецыялізаваныя жыгучыя клеткі ў кішачнаполасцевых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вальве́нты

(лац. volvens, -ntis = які абвівае)

жыгучыя клеткі ў некаторых кішачнаполасцевых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нематацы́сты

(ад гр. nema, -atos = нітка + цыста)

жыгучыя клеткі ў некаторых кішачнаполасцевых жывёл, якія з’яўляюцца органамі нападзення і абароны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Verbum