жывёлаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па жывёлагадоўлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жывёлаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жывёлаво́д жывёлаво́ды
Р. жывёлаво́да жывёлаво́даў
Д. жывёлаво́ду жывёлаво́дам
В. жывёлаво́да жывёлаво́даў
Т. жывёлаво́дам жывёлаво́дамі
М. жывёлаво́дзе жывёлаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жывёлаво́д м. животново́д; скотово́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жывёлаво́д, ‑а. М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне жывёлагадоўлі. [У бібліятэцы] былі брашуры аб вопыце жывёлаводаў калгаса.., аб кармленні малочных кароў. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жывёлагадо́вец, -до́ўца, мн. -до́ўцы, -до́ўцаў, м.

Тое, што і жывёлавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жывёлагадо́вец, ‑доўца, м.

Тое, што жывёлавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́т, ‑а, М араце, м.

Мангольскі селянін, жывёлавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

животново́д жывёлаво́д, -да м. жывёлагадо́вец, -до́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скотово́д жывёлаво́д, -да м., жывёлагадо́вец, -до́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сква́тэр, ‑а, м.

1. Гіст. Каланіст, які самавольна займаў свабодны неапрацаваны ўчастак зямлі ў перыяд пачатковай каланізацыі (у Амерыцы, Аўстраліі).

2. Жывёлавод у Аўстраліі, які арандуе для сваіх статкаў неапрацаваны ўчастак зямлі.

[Англ. squatter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)