жо́рстка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
жо́рстка жарстчэй -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жо́рстка нареч.

1. жесто́ко;

2. жёстко;

1, 2 см. жо́рсткі 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жесто́ко нареч.

1. бязлі́тасна, лю́та, жо́рстка;

2. страшэ́нна, лю́та, жо́рстка; см. жесто́кий;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́тасць, -і, ж.

Добрыя, велікадушныя адносіны; міласць, спагада.

◊

Без літасці —

1) жорстка, строга, сурова;

2) неміласэрна, не шкадуючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Жорстка збіць, закатаваць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагі́бель², -і, ж.

У выразах: у тры пагібелі гнуцца (сагнуцца) (разм.) —

1) вельмі нізка згінацца (сагнуцца);

2) перан. празмерна ўгоднічаць перад кім-н.; гнуць у тры пагібелі каго (што) — вельмі жорстка ўціскаць, прыгнятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зве́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Абыходзіцца крайне жорстка з кім‑н.; лютаваць. Ворагі зверствуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́рбер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у пекла.

2. перан. Злосны, пільны вартавы, які жорстка абмяжоўвае чыю-н. свабоду (кніжн.).

Бязлітасны цэнзурны ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуба́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць; незак. (разм.).

1. каго (што). Жорстка, бязлітасна біць.

Яго ўжо не раз дубасілі за пакражу.

2. па чым, у што. Моцна стукаць.

Д. у дзверы.

|| зак. аддуба́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго (што).

Моцна і балюча біць, жорстка мучыць.

К. на допыце.

Не катуй сябе.

|| зак. скатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. катава́нне, -я, н.

У фашысцкім лагеры смерці было нечалавечае катаванне людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)