жахлі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| жахлі́ва |
жахлі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жахлі́ва нареч.
1. ужа́сно, ужаса́юще; уби́йственно; чудо́вищно; см. жахлі́вы;
2. в знач. безл. сказ. ужа́сно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жахлі́ва,
1. Прысл. да жахлівы.
2. у знач. вык. Разм. Пра вельмі неспрыяльныя абставіны, цяжкія ўмовы, у якіх хто‑н. знаходзіцца. Не любіць Маргарыта дома быць адна. Гэта жахліва — не ведаеш, якую работу прыдумаць сабе. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жахлі́ва-злаве́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жахлі́ва-злаве́сны |
жахлі́ва-злаве́сная |
жахлі́ва-злаве́снае |
жахлі́ва-злаве́сныя |
| Р. |
жахлі́ва-злаве́снага |
жахлі́ва-злаве́снай жахлі́ва-злаве́снае |
жахлі́ва-злаве́снага |
жахлі́ва-злаве́сных |
| Д. |
жахлі́ва-злаве́снаму |
жахлі́ва-злаве́снай |
жахлі́ва-злаве́снаму |
жахлі́ва-злаве́сным |
| В. |
жахлі́ва-злаве́сны (неадуш.) жахлі́ва-злаве́снага (адуш.) |
жахлі́ва-злаве́сную |
жахлі́ва-злаве́снае |
жахлі́ва-злаве́сныя (неадуш.) жахлі́ва-злаве́сных (адуш.) |
| Т. |
жахлі́ва-злаве́сным |
жахлі́ва-злаве́снай жахлі́ва-злаве́снаю |
жахлі́ва-злаве́сным |
жахлі́ва-злаве́снымі |
| М. |
жахлі́ва-злаве́сным |
жахлі́ва-злаве́снай |
жахлі́ва-злаве́сным |
жахлі́ва-злаве́сных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чудо́вищно нареч., разг. жахлі́ва; жу́дасна; страшэ́нна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уби́йственно нареч. (ужасно) жахлі́ва, страшэ́нна; (уничтожающе) знішча́льна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жах¹, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Моцны страх да знямення.
Многіх ахапіў ж.
2. звычайна чаго. Трагічная з’ява, здарэнне, бязвыхаднасць.
Жахі вайны.
3. у знач. прысл. Вельмі, незвычайна.
Ж. як далёка.
4. у знач. вык. Жахліва, страшна.
Проста ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ужа́сно
1. нареч. (скверно) разг. стра́шна, жахлі́ва;
он ужа́сно вы́глядит ён стра́шна (жахлі́ва) выгляда́е;
2. нареч. (очень, крайне) разг. стра́шна, страшэ́нна;
я ужа́сно рад вас ви́деть я стра́шна (страшэ́нна) рад вас ба́чыць;
3. безл., в знач. сказ. жахлі́ва; (страшно) стра́шна;
э́то ужа́сно! гэ́та жахлі́ва (стра́шна)!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
*Не́маразь, не́морозь ’дрыжыкі, жах’ (ТС). Хутчэй за ўсё з не́марасць (гл.) з ад’ідэацыяй да мароз, параўн. фразеалагізм аж мароз па скуры (пайшоў) ’вельмі страшна, жахліва’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ганарлі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Перакананы ў сваёй вартасці, годнасці; горды. А я ганарлівы, што ў палкіх гадах Імкненні свае не запэцкаў. Лявонны. [Галіна], ганарлівая і прыгожая, пазірала на людзей і ішла, высока ўзняўшы сцяг. Галавач.
2. Ганарысты, фанабэрысты. Іван — малады яшчэ хлопец, рослы, статны, з прыгожым тварам. Па натуры .. добры, не ганарлівы, бо з людзьмі размаўляе ахвотна і ветліва. Кулакоўскі. // Які выражае гонар (у 2 знач.), поўны гонару. Ганарлівая ўсмешка. Ганарлівая самаўпэўненасць. □ — Жахліва, жахліва! — паўтараў.. [Вейс] і схіляў галаву. Куды падзелася ганарлівая звычка пазіраць на ўсіх з высока ўзнятай галавой? Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)