жале́зны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жале́зны |
жале́зная |
жале́знае |
жале́зныя |
| Р. |
жале́знага |
жале́знай жале́знае |
жале́знага |
жале́зных |
| Д. |
жале́знаму |
жале́знай |
жале́знаму |
жале́зным |
| В. |
жале́зны (неадуш.) жале́знага (адуш.) |
жале́зную |
жале́знае |
жале́зныя (неадуш.) жале́зных (адуш.) |
| Т. |
жале́зным |
жале́знай жале́знаю |
жале́зным |
жале́знымі |
| М. |
жале́зным |
жале́знай |
жале́зным |
жале́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жале́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жале́зны |
жале́зная |
жале́знае |
жале́зныя |
| Р. |
жале́знага |
жале́знай жале́знае |
жале́знага |
жале́зных |
| Д. |
жале́знаму |
жале́знай |
жале́знаму |
жале́зным |
| В. |
жале́зны (неадуш.) жале́знага (адуш.) |
жале́зную |
жале́знае |
жале́зныя (неадуш.) жале́зных (адуш.) |
| Т. |
жале́зным |
жале́знай жале́знаю |
жале́зным |
жале́знымі |
| М. |
жале́зным |
жале́знай |
жале́зным |
жале́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жале́ззе, -я, н., зб. (разм.).
Непатрэбныя жалезныя рэчы, жалезны лом.
Усюды валялася рознае ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сахо́р, -хара́, мн. -хары́, -харо́ў, м.
Жалезныя вілы для накідвання гною.
|| прым. сахо́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вяры́гі, -ры́г і -аў.
Жалезныя ланцугі, якія носяць на целе рэлігійныя фанатыкі.
|| прым. вяры́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кайданы́, -о́ў і кайда́ны, -аў.
Злучаныя ланцугом жалезныя кольцы, якія надзяваюцца на рукі і ногі тым, хто абвінавачваецца ў цяжкіх злачынствах.
Закаваць у к.
|| прым. кайда́навы, -ая, -ае і кайда́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кулямётчык, ‑а, м.
Стралок з кулямёта. Ідуць кулямётчыкі, і па бруку ляскочуць жалезныя колы «максімаў». Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магні́т, -а і -у, М -ні́це, мн. -ы, -аў, м.
1. -а. Кавалак жалезнай руды або сталі, які мае ўласцівасць прыцягваць да сябе жалезныя або стальныя прадметы.
2. -у, перан. Тое, што прыцягвае, вабіць да сябе.
|| прым. магні́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
максі́м, ‑а, м.
Станковы кулямёт асобай канструкцыі. Ззаду за намі ідуць кулямётчыкі і па бруку ляскочуць жалезныя колы «максімаў». Галавач.
[Англ. maxim ад імя амерыканскага вынаходніка-інжынера Хайрэма Максіма.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жале́за, -а, н.
1. Хімічны элемент, цяжкі коўкі метал серабрыстага колеру, асноўная састаўная частка чыгуну і сталі.
Каваць ж.
2. Вырабы з гэтага металу.
Дахавае ж.
3. Жалезістыя рэчывы як лячэбны сродак.
У яблыках шмат жалеза.
|| прым. жале́зны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Жалезныя вароты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)