кулямётчык, ‑а, м.
Стралок з кулямёта. Ідуць кулямётчыкі, і па бруку ляскочуць жалезныя колы «максімаў». Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)