жа́бравы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жа́бравы |
жа́бравая |
жа́бравае |
жа́бравыя |
| Р. |
жа́бравага |
жа́бравай жа́бравае |
жа́бравага |
жа́бравых |
| Д. |
жа́браваму |
жа́бравай |
жа́браваму |
жа́бравым |
| В. |
жа́бравы (неадуш.) жа́бравага (адуш.) |
жа́бравую |
жа́бравае |
жа́бравыя (неадуш.) жа́бравых (адуш.) |
| Т. |
жа́бравым |
жа́бравай жа́браваю |
жа́бравым |
жа́бравымі |
| М. |
жа́бравым |
жа́бравай |
жа́бравым |
жа́бравых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́бравы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і жаберны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́бры, -аў, адз. жа́бра, -ы, ж.
Органы дыхання рыб і некаторых водных жывёлін.
◊
Узяць за жабры каго-н. — прымусіць да чаго-н.; паставіць у бязвыхаднае становішча.
|| прым. жа́бравы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жа́берный жа́бравы, жа́берны, шчэ́лепны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)