жа́бравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жа́бравы жа́бравая жа́бравае жа́бравыя
Р. жа́бравага жа́бравай
жа́бравае
жа́бравага жа́бравых
Д. жа́браваму жа́бравай жа́браваму жа́бравым
В. жа́бравы (неадуш.)
жа́бравага (адуш.)
жа́бравую жа́бравае жа́бравыя (неадуш.)
жа́бравых (адуш.)
Т. жа́бравым жа́бравай
жа́браваю
жа́бравым жа́бравымі
М. жа́бравым жа́бравай жа́бравым жа́бравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жа́бравы жа́берный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́бравы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і жаберны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жа́бравы заал Kemen-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жа́бры, -аў, адз. жа́бра, -ы, ж.

Органы дыхання рыб і некаторых водных жывёлін.

Узяць за жабры каго-н. — прымусіць да чаго-н.; паставіць у бязвыхаднае становішча.

|| прым. жа́бравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жа́берный жа́бравы, жа́берны, шчэ́лепны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

branchial

[ˈbrænkiəl]

adj.

жа́бравы, шчэ́лепавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)