е́здить несов., в разн. знач. е́здзіць;

е́здить за го́род е́здзіць за го́рад;

е́здить на сту́ле е́здзіць на крэ́сле;

е́здить по райо́ну е́здзіць па раёне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́здзіць несов.

1. в разн. знач. е́здить; (по разным местам — ещё) разъезжа́ть, колеси́ть;

е. на трамва́і — е́здить на трамва́е;

мы ча́ста е́здзім за го́рад — мы ча́сто е́здим за́ город;

е. на крэ́сле — е́здить на сту́ле;

е. па раёне — е́здить (разъезжа́ть, колеси́ть) по райо́ну;

2. (на коньках, санках и т.п.) ката́ться, скользи́ть;

◊ е. з ро́гату — пока́тываться со́ смеху;

е. вярхо́м — (на кім) е́здить верхо́м (на ком);

е. на спі́не — (чыёй) е́здить на спине́ (чьей)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калясі́ць несов., разг. (много ездить, разъезжать в разных направлениях) колеси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярхо́м нареч. верхо́м;

◊ е́здзіць в. — (на кім) е́здить верхо́м (на ком)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раз’язджа́ць несов. (много ездить) разъезжа́ть;

р. па спра́вах — разъезжа́ть по дела́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экипа́ж​I (коляска) экіпа́ж, -жа м.;

е́здить в экипа́же е́здзіць у экіпа́жы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Е́здзіць. Рус. ездить, укр. їздити, балг. яздя ’ездзіць вярхом’, серб.-харв. јѐздити, славен. jézditi ’тс’, чэш. jezditi ’ездзіць’, польск. jezdzić ’тс’, в.-луж. jezdzić ’тс’. Прасл. jězditi ўтворана ад назоўніка jězda, які ў сваю чаргу ад прэзентнай формы дзеяслова jědǫ ’еду’ (zd экспрэсіўн. dd). Трубачоў, Эт. сл., 8, 184.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нае́здничать несов.

1. (ездить верхом) е́здзіць (ве́рхам);

2. (совершать набеги на неприятеля) уст. рабі́ць набе́гі, напада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колеси́ть несов., разг.

1. (ездить) раз’язджа́ць, е́здзіць;

2. перен. калясі́ць;

колеси́ть по све́ту е́здзіць (калясі́ць) па све́це.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́здзіць сов.

1. прям., перен. зае́здить;

каня́ зусі́м ~дзілі — ло́шадь совсе́м зае́здили;

з. ця́жкай пра́цай — зае́здить тяжёлой рабо́той;

2. (начать ездить) зае́здить;

трамва́і ~дзілі — трамва́и зае́здили

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)