езджаны - Пошук - Асноўныя

е́зджаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	е́зджаны	е́зджаная	е́зджанае	е́зджаныя
Р.	е́зджанага	е́зджанай е́зджанае	е́зджанага	е́зджаных
Д.	е́зджанаму	е́зджанай	е́зджанаму	е́зджаным
В.	е́зджаны (неадуш.) е́зджанага (адуш.)	е́зджаную	е́зджанае	е́зджаныя (неадуш.) е́зджаных (адуш.)
Т.	е́зджаным	е́зджанай е́зджанаю	е́зджаным	е́зджанымі
М.	е́зджаным	е́зджанай	е́зджаным	е́зджаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

е́зджаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	е́зджаны	е́зджаная	е́зджанае	е́зджаныя
Р.	е́зджанага	е́зджанай е́зджанае	е́зджанага	е́зджаных
Д.	е́зджанаму	е́зджанай	е́зджанаму	е́зджаным
В.	е́зджаны (неадуш.) е́зджанага (адуш.)	е́зджаную	е́зджанае	е́зджаныя (неадуш.) е́зджаных (адуш.)
Т.	е́зджаным	е́зджанай е́зджанаю	е́зджаным	е́зджанымі
М.	е́зджаным	е́зджанай	е́зджаным	е́зджаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

е́зджаны е́зженый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́зджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Прывучаны для язды, аб’езджаны. Езджаны конь.

2. Па якім многа ездзілі; наезджаны. Езджаная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́зджаны-перае́зджаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	е́зджаны-перае́зджаны	е́зджаны-перае́зджаная	е́зджаны-перае́зджанае	е́зджаны-перае́зджаныя
Р.	е́зджаны-перае́зджанага	е́зджаны-перае́зджанай е́зджаны-перае́зджанае	е́зджаны-перае́зджанага	е́зджаны-перае́зджаных
Д.	е́зджаны-перае́зджанаму	е́зджаны-перае́зджанай	е́зджаны-перае́зджанаму	е́зджаны-перае́зджаным
В.	е́зджаны-перае́зджаны (неадуш.) е́зджаны-перае́зджанага (адуш.)	е́зджаны-перае́зджаную	е́зджаны-перае́зджанае	е́зджаны-перае́зджаныя (неадуш.) е́зджаны-перае́зджаных (адуш.)
Т.	е́зджаны-перае́зджаным	е́зджаны-перае́зджанай е́зджаны-перае́зджанаю	е́зджаны-перае́зджаным	е́зджаны-перае́зджанымі
М.	е́зджаны-перае́зджаным	е́зджаны-перае́зджанай	е́зджаны-перае́зджаным	е́зджаны-перае́зджаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ездзіць¹, -езджу, -ездзіш, -ездзіць; -езджаны; зак., што.

1. Ездзячы, пабываць у многіх месцах, аб’ездзіць.

Выездзіў паўсотні кіламетраў за дзень.

2. Утрамбаваць яздой, уездзіць.

Добра выезджаная дарога.

3. Ездзячы, дасягнуць якой-н. мэты (разм.).

Нічога мы сёння не выездзім.

|| незак. вые́зджваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́зженый разг.

2. (по которому ездили) е́зджаны, уе́зджаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum