е́зджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
е́зджаны |
е́зджаная |
е́зджанае |
е́зджаныя |
| Р. |
е́зджанага |
е́зджанай е́зджанае |
е́зджанага |
е́зджаных |
| Д. |
е́зджанаму |
е́зджанай |
е́зджанаму |
е́зджаным |
| В. |
е́зджаны (неадуш.) е́зджанага (адуш.) |
е́зджаную |
е́зджанае |
е́зджаныя (неадуш.) е́зджаных (адуш.) |
| Т. |
е́зджаным |
е́зджанай е́зджанаю |
е́зджаным |
е́зджанымі |
| М. |
е́зджаным |
е́зджанай |
е́зджаным |
е́зджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
е́зджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
е́зджаны |
е́зджаная |
е́зджанае |
е́зджаныя |
| Р. |
е́зджанага |
е́зджанай е́зджанае |
е́зджанага |
е́зджаных |
| Д. |
е́зджанаму |
е́зджанай |
е́зджанаму |
е́зджаным |
| В. |
е́зджаны (неадуш.) е́зджанага (адуш.) |
е́зджаную |
е́зджанае |
е́зджаныя (неадуш.) е́зджаных (адуш.) |
| Т. |
е́зджаным |
е́зджанай е́зджанаю |
е́зджаным |
е́зджанымі |
| М. |
е́зджаным |
е́зджанай |
е́зджаным |
е́зджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
е́зджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Прывучаны для язды, аб’езджаны. Езджаны конь.
2. Па якім многа ездзілі; наезджаны. Езджаная дарога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
е́зджаны-перае́зджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
е́зджаны-перае́зджаны |
е́зджаны-перае́зджаная |
е́зджаны-перае́зджанае |
е́зджаны-перае́зджаныя |
| Р. |
е́зджаны-перае́зджанага |
е́зджаны-перае́зджанай е́зджаны-перае́зджанае |
е́зджаны-перае́зджанага |
е́зджаны-перае́зджаных |
| Д. |
е́зджаны-перае́зджанаму |
е́зджаны-перае́зджанай |
е́зджаны-перае́зджанаму |
е́зджаны-перае́зджаным |
| В. |
е́зджаны-перае́зджаны (неадуш.) е́зджаны-перае́зджанага (адуш.) |
е́зджаны-перае́зджаную |
е́зджаны-перае́зджанае |
е́зджаны-перае́зджаныя (неадуш.) е́зджаны-перае́зджаных (адуш.) |
| Т. |
е́зджаны-перае́зджаным |
е́зджаны-перае́зджанай е́зджаны-перае́зджанаю |
е́зджаны-перае́зджаным |
е́зджаны-перае́зджанымі |
| М. |
е́зджаны-перае́зджаным |
е́зджаны-перае́зджанай |
е́зджаны-перае́зджаным |
е́зджаны-перае́зджаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́ездзіць¹, -езджу, -ездзіш, -ездзіць; -езджаны; зак., што.
1. Ездзячы, пабываць у многіх месцах, аб’ездзіць.
Выездзіў паўсотні кіламетраў за дзень.
2. Утрамбаваць яздой, уездзіць.
Добра выезджаная дарога.
3. Ездзячы, дасягнуць якой-н. мэты (разм.).
Нічога мы сёння не выездзім.
|| незак. вые́зджваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
е́зженый разг.
1. см. езжа́лый 1;
2. (по которому ездили) е́зджаны, уе́зджаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)