дэфля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэфля́цыя
Р. дэфля́цыі
Д. дэфля́цыі
В. дэфля́цыю
Т. дэфля́цыяй
дэфля́цыяю
М. дэфля́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэфля́цыя ж., фин., эк. дефля́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфля́цыя, ‑і, ж.

1. Змяншэнне колькасці папяровых грошай і банкнотаў, якія знаходзяцца ў абароце, з мэтай павысіць іх пакупную здольнасць.

2. Выдзіманне і шліфаванне горных парод мінеральнымі часцінкамі з дапамогай ветру.

[Ад лац. deflare — здзімаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дефля́ция эк., горн. дэфля́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)