дэфекты́ўны, -ая, -ае.

Які мае фізічныя або псіхічныя недахопы; ненармальны.

Дэфектыўнае дзіця.

|| наз. дэфекты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфекты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфекты́ўны дэфекты́ўная дэфекты́ўнае дэфекты́ўныя
Р. дэфекты́ўнага дэфекты́ўнай
дэфекты́ўнае		 дэфекты́ўнага дэфекты́ўных
Д. дэфекты́ўнаму дэфекты́ўнай дэфекты́ўнаму дэфекты́ўным
В. дэфекты́ўны (неадуш.)
дэфекты́ўнага (адуш.)		 дэфекты́ўную дэфекты́ўнае дэфекты́ўныя (неадуш.)
дэфекты́ўных (адуш.)
Т. дэфекты́ўным дэфекты́ўнай
дэфекты́ўнаю		 дэфекты́ўным дэфекты́ўнымі
М. дэфекты́ўным дэфекты́ўнай дэфекты́ўным дэфекты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэфекты́ўны дефекти́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

З фізічнымі або псіхічнымі недахопамі; ненармальны. Дэфектыўнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дефекти́вный дэфекты́ўны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)