дэ́льта, -ы, ДМ -льце, мн. -ы, дэльт, ж.

Вусце ракі з яго разгалінаваннямі на асобныя рукавы і частка сушы, што да яго прылягае.

Д.

Дняпра.

|| прым. дэ́льтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэ́льта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́льта дэ́льты
Р. дэ́льты дэ́льт
дэ́льтаў
Д. дэ́льце дэ́льтам
В. дэ́льту дэ́льты
Т. дэ́льтай
дэ́льтаю
дэ́льтамі
М. дэ́льце дэ́льтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэ́льта I ж. де́льта;

д. Во́лгі — де́льта Во́лги

дэ́льта II ж. (название буквы) де́льта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэ́льта 1, ‑ы, ДМ ‑льце, ж.

Вусце ракі з наноснай раўнінай, разрэзанай шматлікімі рукавамі і пратокамі. Дэльта Волгі.

[Ад назвы грэчаскай літары «дэльта» (Δ) і якая мае форму трохвугольніка.]

дэ́льта 2, ‑ы, ДМ ‑льце, ж.

Назва чацвёртай літары грэчаскага алфавіта.

[Грэч. delta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́льтау́нкцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́льтау́нкцыя дэ́льтау́нкцыі
Р. дэ́льтау́нкцыі дэ́льтау́нкцый
Д. дэ́льтау́нкцыі дэ́льтау́нкцыям
В. дэ́льтау́нкцыю дэ́льтау́нкцыі
Т. дэ́льтау́нкцыяй
дэ́льтау́нкцыяю
дэ́льтау́нкцыямі
М. дэ́льтау́нкцыі дэ́льтау́нкцыях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэ́льта-апера́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́льта-апера́тар дэ́льта-апера́тары
Р. дэ́льта-апера́тара дэ́льта-апера́тараў
Д. дэ́льта-апера́тару дэ́льта-апера́тарам
В. дэ́льта-апера́тар дэ́льта-апера́тары
Т. дэ́льта-апера́тарам дэ́льта-апера́тарамі
М. дэ́льта-апера́тары дэ́льта-апера́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэ́льта-праме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́льта-праме́нь дэ́льта-прамяні́
Р. дэ́льта-праме́ня дэ́льта-прамянёў
Д. дэ́льта-праме́ню дэ́льта-прамяня́м
В. дэ́льта-праме́нь дэ́льта-прамяні́
Т. дэ́льта-праме́нем дэ́льта-прамяня́мі
М. дэ́льта-праме́ні дэ́льта-прамяня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэ́льта-выпраме́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэ́льта-выпраме́ньванне
Р. дэ́льта-выпраме́ньвання
Д. дэ́льта-выпраме́ньванню
В. дэ́льта-выпраме́ньванне
Т. дэ́льта-выпраме́ньваннем
М. дэ́льта-выпраме́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэ́льта-прамяні́, -нёў мн., физ. де́льта-лучи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэ́льтау́нкцыя ж., мат., физ. де́льта-фу́нкция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)