дэкстры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкстры́н
Р. дэкстры́ну
Д. дэкстры́ну
В. дэкстры́н
Т. дэкстры́нам
М. дэкстры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэкстры́н, -ну м., хим. декстри́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкстры́н, ‑у, м.

Прадукт з крухмалу, які ужываецца ў розных галінах прамысловасці ў якасці клейкага рэчыва.

[Фр. dextrine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

декстри́н хим. дэкстры́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)