дэ́кель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэ́кель |
дэ́келі |
| Р. |
дэ́келя |
дэ́келяў |
| Д. |
дэ́келю |
дэ́келям |
| В. |
дэ́кель |
дэ́келі |
| Т. |
дэ́келем |
дэ́келямі |
| М. |
дэ́келі |
дэ́келях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
де́кель типогр. дэ́кель, -ля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)