дэ́кель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́кель дэ́келі
Р. дэ́келя дэ́келяў
Д. дэ́келю дэ́келям
В. дэ́кель дэ́келі
Т. дэ́келем дэ́келямі
М. дэ́келі дэ́келях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэ́кель м., тип. де́кель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэ́кель

(ням. Deckel = пакрышка)

эластычная пакрышка на друкарскім цыліндры 1 або тыглі 2, якая прыціскае паперу да ўсіх элементаў друкарскай формы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

де́кель типогр. дэ́кель, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)