дыя́стала
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыя́стала |
дыя́сталы |
| Р. |
дыя́сталы |
дыя́стал |
| Д. |
дыя́стале |
дыя́сталам |
| В. |
дыя́сталу |
дыя́сталы |
| Т. |
дыя́сталай
дыя́сталаю |
дыя́сталамі |
| М. |
дыя́стале |
дыя́сталах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дыя́стала ж., физиол. диа́стола
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
диа́стола физиол. дыя́стала, -лы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)