дыяско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяско́п дыяско́пы
Р. дыяско́па дыяско́паў
Д. дыяско́пу дыяско́пам
В. дыяско́п дыяско́пы
Т. дыяско́пам дыяско́памі
М. дыяско́пе дыяско́пах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыяско́п м. диаско́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяско́п, ‑а, м.

Оптыка-механічны прыбор для праецыраваны з павелічэннем відарысаў празрыстых арыгіналаў (дыяпазітываў, дыяфільмаў) на экран.

[Ад грэч. diaskopeo — уважліва разглядваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)