дыяско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяско́п дыяско́пы
Р. дыяско́па дыяско́паў
Д. дыяско́пу дыяско́пам
В. дыяско́п дыяско́пы
Т. дыяско́пам дыяско́памі
М. дыяско́пе дыяско́пах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыяско́п м. диаско́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяско́п, ‑а, м.

Оптыка-механічны прыбор для праецыраваны з павелічэннем відарысаў празрыстых арыгіналаў (дыяпазітываў, дыяфільмаў) на экран.

[Ад грэч. diaskopeo — уважліва разглядваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяскоп

т. 6, с. 315

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дыяско́п м Bíldwerfer m -s, -, Diaskóp n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыяско́п

(ад дыя- + -скоп)

оптыка-механічны прыбор для праецыравання з павелічэннем відарысаў празрыстых арыгіналаў (дыяпазітываў, дыяфільмаў) на экран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Diaskóp

n -s, -e дыяско́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Latérna mágica

f -, -nae [-nε] i -cae [-kε]

1) чаро́ўны ліхта́р

2) разм. прымітыўны дыяско́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)