дыямі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыямі́н
Р. дыямі́ну
Д. дыямі́ну
В. дыямі́н
Т. дыямі́нам
М. дыямі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыямі́н, -ну м., хим. диами́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

диами́н хим. дыямі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)