дыфузі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыфузі́йны дыфузі́йная дыфузі́йнае дыфузі́йныя
Р. дыфузі́йнага дыфузі́йнай
дыфузі́йнае		 дыфузі́йнага дыфузі́йных
Д. дыфузі́йнаму дыфузі́йнай дыфузі́йнаму дыфузі́йным
В. дыфузі́йны (неадуш.)
дыфузі́йнага (адуш.)		 дыфузі́йную дыфузі́йнае дыфузі́йныя (неадуш.)
дыфузі́йных (адуш.)
Т. дыфузі́йным дыфузі́йнай
дыфузі́йнаю		 дыфузі́йным дыфузі́йнымі
М. дыфузі́йным дыфузі́йнай дыфузі́йным дыфузі́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыфузі́йны физ. диффузио́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыфузі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыфузіі.

•••

Дыфузійны апарат гл. апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыфу́зія, -і, ж. (спец.).

Пранікненне аднаго рэчыва ў другое пры іх узаемным датыканні ў выніку цеплавога перамяшчэння часцінак рэчыва.

Д. газаў.

|| прым. дыфузі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

диффузио́нный дыфузі́йны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыфу́зар, ‑а, м.

1. Тое, што і дыфузійны апарат (гл. апарат).

2. Расшыраная частка трубы, канала і пад., у якой адбываецца запавольванне руху вадкасці або газу і ўзрастанне ціску.

3. Папяровая або шаўковая мембрана для ўзмацнення гуку ў бязрупарных гучнагаварыцелях. Дыфузар дынаміка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апара́т, ‑а і ‑у, М ‑раце, м.

1. ‑а. Спецыяльны прыбор для выканання якой‑н. работы. Тэлефонны апарат. Даільны апарат. Фатаграфічны апарат. Тарпедны апарат.

2. ‑у. Сукупнасць органаў, якія выконваюць пэўную функцыю ў арганізме. Зрокавы апарат. Слыхавы апарат. Апарат кровазвароту.

3. ‑у. Сукупнасць дзяржаўных устаноў, якія абслугоўваюць пэўную галіну кіраўніцтва ці гаспадаркі. // Работнікі гэтых устаноў.

•••

Вестыбулярны апарат — орган у хрыбетных жывёлін і чалавека, які з’яўляецца часткай ўнутранага вуха і служыць для каардынацыі рухаў і захавання раўнавагі.

Дыфузійны апарат — апарат для атрымання шляхам дыфузіі каштоўных рэчываў з раздробненай сыравіны.

Касмічны апарат — спецыяльны апарат, прызначаны для палёту ў касмічнай прасторы.

Крытычны апарат — варыянты і заўвагі ў навуковым выданні літаратурнага ці гістарычнага тэксту.

Навуковы апарат — паказальнікі, каментарыі, бібліяграфія і пад. ў навуковым выданні.

[Ад лац. apparatus — абсталяванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)