дыфу́зны, -ая, -ае.

Невыразны, расплывісты.

Дыфузныя туманнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыфу́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыфу́зны дыфу́зная дыфу́знае дыфу́зныя
Р. дыфу́знага дыфу́знай
дыфу́знае		 дыфу́знага дыфу́зных
Д. дыфу́знаму дыфу́знай дыфу́знаму дыфу́зным
В. дыфу́зны (неадуш.)
дыфу́знага (адуш.)		 дыфу́зную дыфу́знае дыфу́зныя (неадуш.)
дыфу́зных (адуш.)
Т. дыфу́зным дыфу́знай
дыфу́знаю		 дыфу́зным дыфу́знымі
М. дыфу́зным дыфу́знай дыфу́зным дыфу́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыфу́зны спец. диффу́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыфу́зны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы шляхам дыфузіі; змешаны. Дыфузнае рэчыва. // перан. Рассеяны, расплыўчаты. Дыфузная туманнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнаме́рна-дыфу́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рна-дыфу́зны раўнаме́рна-дыфу́зная раўнаме́рна-дыфу́знае раўнаме́рна-дыфу́зныя
Р. раўнаме́рна-дыфу́знага раўнаме́рна-дыфу́знай
раўнаме́рна-дыфу́знае		 раўнаме́рна-дыфу́знага раўнаме́рна-дыфу́зных
Д. раўнаме́рна-дыфу́знаму раўнаме́рна-дыфу́знай раўнаме́рна-дыфу́знаму раўнаме́рна-дыфу́зным
В. раўнаме́рна-дыфу́зны (неадуш.)
раўнаме́рна-дыфу́знага (адуш.)		 раўнаме́рна-дыфу́зную раўнаме́рна-дыфу́знае раўнаме́рна-дыфу́зныя (неадуш.)
раўнаме́рна-дыфу́зных (адуш.)
Т. раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́знай
раўнаме́рна-дыфу́знаю		 раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́знымі
М. раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́знай раўнаме́рна-дыфу́зным раўнаме́рна-дыфу́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

диффу́зный спец. дыфу́зны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)