дырэктара́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Калегія дырэктараў якога-н. буйнога прадпрыемства, ведамства на чале з галоўным дырэктарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дырэктара́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дырэктара́т дырэктара́ты
Р. дырэктара́та дырэктара́таў
Д. дырэктара́ту дырэктара́там
В. дырэктара́т дырэктара́ты
Т. дырэктара́там дырэктара́тамі
М. дырэктара́це дырэктара́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дырэктара́т м. директора́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дырэктара́т, ‑а, М ‑раце, м.

1. Калегія дырэктараў якога‑н. буйнога прадпрыемства, ведамства на чале з галоўным дырэктарам.

2. Тое, што і дырэкцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

директора́т дырэктара́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)