ды́ктарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́ктарскі ды́ктарская ды́ктарскае ды́ктарскія
Р. ды́ктарскага ды́ктарскай
ды́ктарскае		 ды́ктарскага ды́ктарскіх
Д. ды́ктарскаму ды́ктарскай ды́ктарскаму ды́ктарскім
В. ды́ктарскі (неадуш.)
ды́ктарскага (адуш.)		 ды́ктарскую ды́ктарскае ды́ктарскія (неадуш.)
ды́ктарскіх (адуш.)
Т. ды́ктарскім ды́ктарскай
ды́ктарскаю		 ды́ктарскім ды́ктарскімі
М. ды́ктарскім ды́ктарскай ды́ктарскім ды́ктарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ды́ктарскі ди́кторский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ды́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыктара, уласцівы яму. Дыктарскі тэкст. Дыктарскі голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік радыё або тэлебачання, які чытае тэкст перад мікрафонам.

|| ж. ды́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. ды́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ди́кторский ды́ктарскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зака́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які чуецца, вымаўляецца за кадрам; які знаходзіцца па-за кадрам. Закадравы дыктарскі тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)