дывано́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дывано́вы дывано́вая дывано́вае дывано́выя
Р. дывано́вага дывано́вай
дывано́вае		 дывано́вага дывано́вых
Д. дывано́ваму дывано́вай дывано́ваму дывано́вым
В. дывано́вы (неадуш.)
дывано́вага (адуш.)		 дывано́вую дывано́вае дывано́выя (неадуш.)
дывано́вых (адуш.)
Т. дывано́вым дывано́вай
дывано́ваю		 дывано́вым дывано́вымі
М. дывано́вым дывано́вай дывано́вым дывано́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дывано́вы ковро́вый;

~выя раслі́ны — ковро́вые расте́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дывано́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дывана ​1. Віцебскі дывановы камбінат. Дывановая вытворчасць. // Які з’яўляецца дываном ​1. Дывановая дарожка.

2. Падобны да дывана па выгляду, якасці. Дывановая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дывано́вы, прыметнік ад дыва́н 1 (БРС). Паколькі само слова дыва́н 1 запазычана з польск. мовы, то можна меркаваць, што і прыметнік дывано́вы, які дакладна адпавядае па значэнню і націску польск. dywanowy, таксама запазычанне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыва́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Выраб з цяжкай варсістай узорыстай тканіны, якім упрыгожваюць сцены, усцілаюць падлогу.

Сцяну аздабляў персідскі д.

Зялёны луг здаваўся шырокім дываном.

|| памянш. дывано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

|| прым. дывано́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ковёрный дывано́вы, кілі́мавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ковро́вый дывано́вы, кілі́мавы;

ковро́вое произво́дство дывано́вая вытво́рчасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)