ду́мпер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ду́мпер |
ду́мперы |
| Р. |
ду́мпера |
ду́мпераў |
| Д. |
ду́мперу |
ду́мперам |
| В. |
ду́мпер |
ду́мперы |
| Т. |
ду́мперам |
ду́мперамі |
| М. |
ду́мперы |
ду́мперах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ду́мпер техн. ду́мпер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)