ду́жацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., з кім (разм.).

Схапіўшыся, старацца асіліць праціўніка; мерацца сілай.

Хлопцы пачынаюць д.

|| наз. ду́жанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́жацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ду́жаюся ду́жаемся
2-я ас. ду́жаешся ду́жаецеся
3-я ас. ду́жаецца ду́жаюцца
Прошлы час
м. ду́жаўся ду́жаліся
ж. ду́жалася
н. ду́жалася
Загадны лад
2-я ас. ду́жайся ду́жайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́жаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ду́жацца несов., разг. боро́ться, ме́ряться си́лами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́жацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак., з кім.

Разм. Схапіўшыся адзін з другім, старацца асіліць праціўніка; мерацца сілай. Ніхто з нас не браўся з Грышам дужацца — ён кожнага клаў на зямлю адным махам. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баро́цца, бару́ся, бо́рашся, бо́рацца; бары́ся; незак.

Узяўшыся адпаведным чынам, старацца пакласці на лапаткі адзін другога; дужацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́жанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дужацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́жанне ср., разг. борьба́ ж.; см. ду́жацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́савацца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.

Разм. Уволю паласавацца. Наласаваўшыся ўволю, мядзведзі станавіліся на заднія лапы і пачыналі дужацца. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Барахма́ццадужацца’. Гл. баро́хтацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Барука́ццадужацца’, ’борацца, змагацца’, ’вазіцца’ (БРС, Шат., Бір. Дзярж., Янк. Мат., Жд., Сцяц., Федар. I), баро́каццадужацца’, бару́ка ’ахвотнік дужацца’ (КЭС, лаг.). Укр. борюка́ти, борюка́тися, боріка́ти, борика́ти, рус. дыял. борюка́ться, боруха́ться ’тс’. Польск. borykać się (< укр., Слаўскі, 1, 39). Экспрэсіўныя формы ад дзеяслова (усх.-слав.) *boroti sę (параўн. баро́цца). Гл. Рудніцкі, 180.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)