ду́жа, прысл.

Надта, вельмі, надзвычай.

Д. шкада хлопца.

Ён быў д. здзіўлены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́жа

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ду́жа дужэ́й найдужэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ду́жа нареч., обл. си́льно; кре́пко; о́чень; весьма́;

д. дзьме ве́цер — си́льно ду́ет ве́тер;

ён быў д. здзі́ўлены — он был о́чень (весьма́) удивлён

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́жа, прысл.

Надта, вельмі, надзвычай. У Міколкавым раннім дзяцінстве было многа падзей, але ці дужа іх успомніш усе. Лынькоў. Час быў дужа трывожны. Корбан. Ліпачцы дужа шкада было бабулькі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ду́жа ’вельмі’. Гл. ду́жы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ду́ж

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́ж дужа дужа дужы
Р. - - - -
Д. - - - -
В. - - - -
Т. - - - -
М. - - - -

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́едзь, -і, ж.

Камень на зубах у каня.

Конь дужа стары — бачыш, на зубах якая н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

весьма́ нареч. ве́льмі, на́дта, ду́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́чень нареч. ве́льмі, на́дта, ду́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́льно​II нареч. (очень) прост. ве́льмі, ду́жа, на́дта;

бо́льно хитёр ве́льмі (ду́жа, на́дта) хі́тры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)