дубль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Паўторная здымка эпізоду ў фільме.

Зняць тры дублі.

2. У спорце: другая, дубліруючая каманда спартыўнага калектыву, якая служыць рэзервам для асноўнага саставу (разм.).

Д. выйграў з лікам 3:1.

|| прым. ду́блевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубль м. дубль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́бль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́бль ду́блі
Р. ду́бля ду́бляў
Д. ду́блю ду́блям
В. ду́бль ду́блі
Т. ду́блем ду́блямі
М. ду́блі ду́блях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дубль дубль, род. ду́бля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубль, ‑я, м.

Разм.

1. Другая, дубліруючая каманда спартыўнага калектыву, якая служыць рэзервам для асноўнай каманды.

2. Адзін з дублетных кадраў пры кіназдымцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубль-пазіты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубль-пазіты́ўны дубль-пазіты́ўная дубль-пазіты́ўнае дубль-пазіты́ўныя
Р. дубль-пазіты́ўнага дубль-пазіты́ўнай
дубль-пазіты́ўнае		 дубль-пазіты́ўнага дубль-пазіты́ўных
Д. дубль-пазіты́ўнаму дубль-пазіты́ўнай дубль-пазіты́ўнаму дубль-пазіты́ўным
В. дубль-пазіты́ўны (неадуш.)
дубль-пазіты́ўнага (адуш.)		 дубль-пазіты́ўную дубль-пазіты́ўнае дубль-пазіты́ўныя (неадуш.)
дубль-пазіты́ўных (адуш.)
Т. дубль-пазіты́ўным дубль-пазіты́ўнай
дубль-пазіты́ўнаю		 дубль-пазіты́ўным дубль-пазіты́ўнымі
М. дубль-пазіты́ўным дубль-пазіты́ўнай дубль-пазіты́ўным дубль-пазіты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дубль-бека́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубль-бека́р дубль-бека́ры
Р. дубль-бека́ра дубль-бека́раў
Д. дубль-бека́ру дубль-бека́рам
В. дубль-бека́р дубль-бека́ры
Т. дубль-бека́рам дубль-бека́рамі
М. дубль-бека́ры дубль-бека́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дубль-дые́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубль-дые́з дубль-дые́зы
Р. дубль-дые́за дубль-дые́заў
Д. дубль-дые́зу дубль-дые́зам
В. дубль-дые́з дубль-дые́зы
Т. дубль-дые́зам дубль-дые́замі
М. дубль-дые́зе дубль-дые́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ля-ду́бль-дые́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ля-ду́бль-дые́з ля-ду́бль-дые́зы
Р. ля-ду́бль-дые́за ля-ду́бль-дые́заў
Д. ля-ду́бль-дые́зу ля-ду́бль-дые́зам
В. ля-ду́бль-дые́з ля-ду́бль-дые́зы
Т. ля-ду́бль-дые́зам ля-ду́бль-дые́замі
М. ля-ду́бль-дые́зе ля-ду́бль-дые́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

соль-дубль-дые́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. соль-дубль-дые́з соль-дубль-дые́зы
Р. соль-дубль-дые́за соль-дубль-дые́заў
Д. соль-дубль-дые́зу соль-дубль-дые́зам
В. соль-дубль-дые́з соль-дубль-дые́зы
Т. соль-дубль-дые́зам соль-дубль-дые́замі
М. соль-дубль-дые́зе соль-дубль-дые́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)