дубль-бека́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дубль-бека́р | дубль-бека́ры | |
дубль-бека́ра | дубль-бека́раў | |
дубль-бека́ру | дубль-бека́рам | |
дубль-бека́р | дубль-бека́ры | |
дубль-бека́рам | дубль-бека́рамі | |
дубль-бека́ры | дубль-бека́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)