дрэ́вавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэ́вавы дрэ́вавая дрэ́вавае дрэ́вавыя
Р. дрэ́вавага дрэ́вавай
дрэ́вавае		 дрэ́вавага дрэ́вавых
Д. дрэ́ваваму дрэ́вавай дрэ́ваваму дрэ́вавым
В. дрэ́вавы (неадуш.)
дрэ́вавага (адуш.)		 дрэ́вавую дрэ́вавае дрэ́вавыя (неадуш.)
дрэ́вавых (адуш.)
Т. дрэ́вавым дрэ́вавай
дрэ́ваваю		 дрэ́вавым дрэ́вавымі
М. дрэ́вавым дрэ́вавай дрэ́вавым дрэ́вавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрэ́вавы древе́сный;

дрэ́вавыя раслі́ны — древе́сные расте́ния;

дрэ́вавыя паро́ды — древе́сные поро́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэ́вавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дрэва, з’яўляецца дрэвам; дрэўны. Дрэвавыя расліны. Дрэвавыя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэ́ўны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца дрэвам, дрэвавы.

Дрэўная парода.

Дрэўная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэ́ўны, см. дрэ́вавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дрэвавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)