Дру́жба

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дру́жба
Р. Дру́жбы
Д. Дру́жбе
В. Дру́жбу
Т. Дру́жбай
Дру́жбаю
М. Дру́жбе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дру́жба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дру́жба
Р. дру́жбы
Д. дру́жбе
В. дру́жбу
Т. дру́жбай
дру́жбаю
М. дру́жбе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кля́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Урачыстае абяцанне, запэўненне.

К. ў дружбе.

|| прым. кля́твенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дружы́ць, дружу́, дру́жыш, дру́жыць; незак. з кім і без дап.

Быць у дружбе з кім-н.; сябраваць.

Хлопцы дружаць з самага маленства.

Д. з кнігай (перан.). Д. са спортам (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взаимопо́мощь узаемадапамо́га, -гі ж.;

догово́р о дру́жбе и взаимопо́мощи дагаво́р аб дру́жбе і ўзаемадапамо́зе;

ка́сса взаимопо́мощи ка́са ўзаемадапамо́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запэ́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) у чым.

Упэўніць, пераконваючы ў чым-н., абяцаючы што-н.

З. у сваёй адданасці і дружбе.

|| незак. запэ́ўніваць, -аю, -аеш, -ае; наз. запэ́ўніванне, -я, н.

|| наз. запэ́ўненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саманадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць саманадзейнага. Саманадзейнасці Мізэрная цана, Калі не ў дружбе з розумам яна. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

измени́ть​II сов. (кому, чему) здра́дзіць;

измени́ть ро́дине здра́дзіць радзі́ме;

измени́ть дру́жбе здра́дзіць дру́жбе;

измени́ть привы́чке змяні́ць (перамяні́ць) звы́чкі;

па́мять ей измени́ла па́мяць ёй здра́дзіла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гідо́та, ‑ы, ДМ ‑доце, ж.

Абл. Гадасць. — Клянецца ў дружбе, павазе і любові, а сам, дзе толькі можна, робіць усялякія гадасці. От гідота! Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́дзіць (каму, чаму) сов.

1. измени́ть; преда́ть (кого, что);

з. радзі́ме — измени́ть ро́дине;

з. дру́жбе — измени́ть дру́жбе;

з. ле́пшаму ся́бру — преда́ть лу́чшего дру́га;

2. перен. измени́ть;

шча́сце ~дзіла яму́ — сча́стье измени́ло ему́;

па́мяць ~дзіла ёй — па́мять измени́ла ей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)