дро́бныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. дро́бныя
Р. дро́бных
Д. дро́бным
В. дро́бныя
Т. дро́бнымі
М. дро́бных

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дро́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дро́бны дро́бная дро́бнае дро́бныя
Р. дро́бнага дро́бнай
дро́бнае		 дро́бнага дро́бных
Д. дро́бнаму дро́бнай дро́бнаму дро́бным
В. дро́бны (неадуш.)
дро́бнага (адуш.)		 дро́бную дро́бнае дро́бныя (неадуш.)
дро́бных (адуш.)
Т. дро́бным дро́бнай
дро́бнаю		 дро́бным дро́бнымі
М. дро́бным дро́бнай дро́бным дро́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парашо́к

‘працёртае на дробныя частачкі цвёрдае рэчыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парашо́к парашкі́
Р. парашку́ парашко́ў
Д. парашку́ парашка́м
В. парашо́к парашкі́
Т. парашко́м парашка́мі
М. парашку́ парашка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мана́ткі, -аў (разм.).

Дробныя рэчы, пажыткі.

Збіраць свае м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уру́к, -у, м., зб.

Высушаныя з костачкамі дробныя плады абрыкосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаявы́я, -ы́х.

Грошы, якія даюць за дробныя паслугі, абслугоўванне (швейцару і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытво́рца, -цы м., эк. производи́тель;

дро́бныя ~цы — ме́лкие производи́тели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшкумата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Разадраць, разарваць на дробныя кавалкі.

Р. сшытак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дро́бны, -ая, -ае.

1. Невялікі па велічыні, памеры, вартасці.

Дробная жывёла.

Д. почырк.

Дробныя грошы.

2. Які складаецца з невялікіх па велічыні аднародных часцінак.

Д. дождж.

Д. пясок.

3. Невялікі, маламоцны і малазначны ў эканамічных і грамадскіх адносінах.

Дробная гаспадарка.

Д. вытворца.

4. Неістотны, які не мае вялікага значэння.

Дробныя факты.

5. перан. Мізэрны, нікчэмны, нізкі.

Дробныя інтарэсы.

Дробная душа.

|| наз. дро́бнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́рхаць¹, -і, ж., зб.

Дробныя лусачкі рагавых клетак скуры, якія ўтвараюцца на галаве каля каранёў валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)