дро́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дро́б |
дро́бы |
| Р. |
дро́бу |
дро́баў |
| Д. |
дро́бу |
дро́бам |
| В. |
дро́б |
дро́бы |
| Т. |
дро́бам |
дро́бамі |
| М. |
дро́бе |
дро́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дроб², -у, мн. -ы, -аў, м.
Лік, прадстаўлены ў выглядзе частак адзінкі.
○
Бясконцы дзесятковы дроб — дроб, у запісе якога пасля коскі знаходзіцца бясконцая колькасць лічбаў.
Правільны дроб — дроб, у якім лічнік меншы за назоўнік.
Няправільны дроб — дроб, у якім лічнік большы за назоўнік.
Дзесятковы дроб — дроб, назоўнік якога з’яўляецца цэлай ступенню ліку дзесяць.
|| прым. дро́бавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дроб¹, -у, мн. -ы, -аў, м.
Кавалачак чаго-н.; драбок.
Д. цукру.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дроб (род. дро́бу, мн. дро́бы) м., мат. дробь ж.;
○ пра́вільны д. — пра́вильная дробь;
няпра́вільны д. — непра́вильная дробь;
про́сты д. — проста́я дробь;
дзесятко́вы д. — десяти́чная дробь;
перыяды́чны д. — периоди́ческая дробь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дроб 1, ‑у, м.
Разм. Кавалачак чаго‑н.; драбок. Дроб цукру. □ Ганька паспешна снедае. Паспешна кладзе ў сваю торбачку, поруч з букваром, загорнуты ў капусны ліст дроб сыру з хлебам. Васілевіч. [Яніна] адрэзваг ладны дроб сала. Мурашка.
дроб 2, ‑у; мн. дробы, ‑аў; м.
Лік, які складаецца з пэўнай колькасці роўных частак адзінкі. Вывучаць дровы. Множанне дробаў.
•••
Бесканечны дзесятковы дроб — дроб з неабмежаванай колькасцю дзесятковых знакаў.
Дзесятковы дроб — дроб, назоўнік якога ёсць цэлая ступень ліку 10 (такі дроб запісваюць без назоўніка, аддзяляючы ў лічніку справа коскай столькі лічбаў, колькі нулёў у назоўніку).
Няправільны дроб — дроб, у якім лічнік большы за назоўнік.
Перыядычны дроб — бесканечны дзесятковы дроб, у якім адна або некалькі лічбаў нязменна паўтараюцца ў адной і той жа паслядоўнасці.
Правільны дроб — дроб, у якім лічнік меншы за назоўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дро́б 1 ’дроб’ (матэматычны тэрмін)’ (БРС). У гэтым значэнні запазычанне з рус. дробь ’тс’ (вядомага з XVIII ст.). Аб рус. слове гл. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 192–193.
Дроб 2 ’шрот’ (Бяльк.). Запазычанне з рус. дробь ’шрот’ (вядома з 1639 г.), якое звязана з дробь ’дробязь, малыя часткі чаго-н.’ Гл. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 193.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дзесятко́вы, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на лічэнні дзесяткамі. Дзесятковая сістэма мер і вагі. Дзесятковыя дзяленні метра.
•••
Бесканечны дзесятковы дроб гл. дроб.
Дзесятковая сістэма класіфікацыі гл. сістэма.
Дзесятковы дроб гл. дроб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дробьII ж.;
1. мат. дроб, род. дро́бу м., мн. дро́бы, -баў;
пра́вильная дробь пра́вільны дроб;
десяти́чная дробь дзесятко́вы дроб;
периоди́ческая дробь перыяды́чны дроб;
проста́я дробь про́сты дроб.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
алгебраі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да алгебры. Алгебраічны дроб. Алгебраічны выраз. Алгебраічная формула.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.
У матэматыцы: лік у простых дробах, які стаіць над рысай і паказвае, з колькіх долей складаецца дроб; проціл. назоўнік.
У дробе 3/5 л. 3, а назоўнік 5.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)